Aegean airlines cookie! (το τελειωτικό χτύπημα)
Όπως έχω πει και άλλες φορές, ο Νο1 λόγος για να πετάξει κανείς με την Aegean, είναι το γαμάουα μπισκοτάκι της! Ο Νο2 λόγος, είναι γιατί είναι στην ώρα της συνήθως, αλλά αυτό δεν είναι επί του παρόντος. Αφού δίνουμε αποσκευές και περνάμε τον έλεγχο, επιβιβαζόμαστε στο αεροπλάνο. Δίπλα μου, ο (σχεδόν) πάντα χαμογελαστός, χαρούμενος και έτοιμος για τρελό ξεφάντωμα και χαβαλέ αγαπητός Τσακ! Λυπάμαι που δεν μπορώ να σας δώσω περισσότερες πληροφορίες για τον Τσακ αλλά δυστυχώς αν το κάνω θα “τρίξει” η καρέκλα μου. Το ταξίδι προβλέπεται όπως πάντα χαλαρό και οι μαλακίες που λέμε μεταξύ μας, μας “απογειώνουν”. Ας λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, η στιγμή που περίμενα ήταν η ώρα του μπισκότου όπου φυσικά δεν άργησε να έρθει. Περνάει η αεροσυνοδός από τις θέσεις μας και γίνεται η μοιρασιά. 1 μπισκότο εγώ, 2 ο Τσακ από λάθος της αεροσυνοδού. Το δικό μου, έμεινε εν ζωή μερικά δεύτερα του δευτερολέπτου. Ο Τσακ μου χαρίζει το extra μπισκότο που τσάκωσε βλέποντας πως αν δεν μου το δώσει, θα πέσω σε βαθιά κατάθλιψη για το 2ήμερο και το άλλο το κρατάει για την κόρη του. Εγώ, το δεύτερο μπισκότο, το κρατάω για μια ξεχωριστή στιγμή. Την στιγμή της ξεκούρασης.
Φτάνοντας στην Αθήνα, ο Τσακ ξεχνάει το μπισκότο του στην καρέκλα. Το παίρνω εγώ με την πρόθεση να του το δώσω, αλλά με το μπάχαλο που επικρατεί εκείνη την στιγμή, ξέρετε, εκείνος ο πανικός που πιάνει μόνο τον Έλληνα επιβάτη να κατέβει με το που πατήσουν οι ρόδες του αεροπλάνου στο έδαφος, το μπισκότο καταλήγει μαζί με το δικό μου στην τσάντα μου. Το μπισκότο θα παραμείνει τελικά εκεί, για πάντα!
Το meeting τελείωσε, η ώρα της επιστροφής έχει έρθει. Θυμάμαι ξαφνικά πως το μπισκότο του Τσακ είναι μέσα στην τσάντα μου. Τσακ του λέω, “έχω το μπισκότο της κόρης σου…” δεν προλαβαίνω να τελειώσω την πρόταση μου και μου απαντάει “μην σκας, άστο, θα πάρω άλλο”. Το σκηνικό παράδοση αποσκευών, έλεγχος, οι μαλακίες μας που μας “απογειώνουν” επαναλαμβάνονται και περιμένω, τι άλλο, την ώρα του μπισκότου. Η ώρα του μπισκότου όμως για μένα δεν ήρθε ποτέ. Με πήρε ο ύπνος. Η κούραση των ημερών ήταν τέτοια που δεν άντεξα, παραδόθηκα στον Μορφέα άνευ όρων.
Ξύπνησα λίγο πριν προσγειωθούμε στο αεροδρόμιο Μακεδονία. Οι συνάδελφοι μου είχαν ακολουθήσει τα χνάρια μου, κοιμόντουσαν όλοι. Όλοι, εκτός από τον Τσακ που για εκείνον η ώρα του μπισκότου είχε έρθει. Κρατούσε στα χέρια του μια σακούλα εμετού γεμάτη μπισκότα! “που τα βρήκες ρε αυτά;” Τον ρώτησα έκπληκτος. Η απάντηση του το τελειωτικό χτύπημα, “όταν ήρθε η αεροσυνοδός και μου έδωσε μπισκότο, ζήτησα ένα ακόμη για την κόρη μου και μου έδωσε μια σακούλα”! Περιττό να πω πως ζαλίστηκα, έχασα το φως μου. Έπρεπε να το ξεχάσω και για να το ξεχάσω έπρεπε να περάσω καλά. Κατέβηκα από το αεροπλάνο, πήρα βαλίτσα, έφτασα σπίτι κατά τις 21:00, έφτιαξα ξανά βαλίτσα, μπήκα στο αυτοκίνητο και έφυγα για φοιτητικό party στην Ξάνθη. Δεν είναι μακριά, 2ώρες και 15 λεπτά, αρκετά για να αδειάσει το μυαλό μου και να ξεχάσω τα μπισκότα!
5.
1. Από τα 15 λεπτά δημοσιότητας που μου αναλογούν, μου απομένουν ακόμη 14 λεπτά και 50 δευτερόλεπτα. Τα υπόλοιπα 10 μου τα έφαγε ένας παπάρας δημοσιογράφος ρωτώντας με για τις πιστωτικές κάρτες. ¨εσείς χρησιμοποιείτε πιστωτική κάρτα;¨ Φυσικά τον αποστόμωσα και του χάλασα λίγο την διάθεση με την απάντηση μου: ¨Όχι, δεν χρησιμοποιώ πιστωτική κάρτα. Μόνο μετρητά!¨
2. Κάποτε… είχα μακρύ μαλλί! Μακρύ μέχρι τον ώμο όπου και φυσικά δεν μου πήγαινε καθόλου. Σε συνδυασμό όμως με την αξυρισιά μου οι γιαγιάδες φοβόντουσαν να με σηκώσουν από την θέση μου στο λεωφορείο! Κουρασμένος λοιπόν όταν γυρνούσα από το φροντιστήριο κατά τις 23:00 ήταν η καλύτερη μου.
3. Μπρατσάκια χρησιμοποίησα μόνο για το χαβαλέ. Δεν τα χρειάστηκα στην πραγματικότητα ποτέ! Στα 10 μου, κέρδιζα τους 30άρηδες στο μακροβούτι.
4. Ο μικρός Νικόλας είχε εμμονή από μικρός με το αεροπλάνο. Προ τρομοκρατίας εποχής, μπορούσες να επισκεφτείς το πιλοτήριο για μερικά λεπτά. Ακόμη μετανιώνω για την απόφαση μου να μην κάτσω στην καρέκλα του πιλότου μετά από προτροπή του ίδιου του πιλότου! Η απάντηση μου, βλέποντας κάτι βουνά απέναντι μου, ήταν: Μπα.. καλύτερα όχι, δεν έχω ξανά οδηγήσει αεροπλάνο, έχει και τα βουνά απέναντι, μη κάνω κανένα λάθος και σκοτωθούμε! Μην βαράτε ρε παιδιά… ήμουν δεν ήμουν 5!
5. Ξέρω τι θα πει αμνησία! Μια φορά λιποθύμησα και χτύπησα το κεφάλι μου πολύ σοβαρά. Όταν συνήλθα, δεν ήξερα ποια ήταν η κοπέλα απέναντι μου (η τότε κοπέλα μου). Δεν ήξερα που είμαι, τι κάνω εκεί κτλ. Επικρατούσε μέσα μου μόνο το ένστικτο της επιβίωσης! Δεν απαντούσα στις ερωτήσεις της κοπέλας μου γιατί δεν την ήξερα! Έψαχνα να βρω τρόπους διαφυγής, αναρωτιόμουν αν έχω χρήματα επάνω μου και μέσα μου σχεδίαζα κάθε δυνατό σενάριο επιβίωσης. Ευτυχώς η μνήμη μου επανήλθε στο πεντάλεπτο. Δε θα ξεχάσω ποτέ την αίσθηση του να τρέχει το μυαλό με τρελές ταχύτητες για να βρει τρόπο να αντεπεξέλθει στα νέα δεδομένα.
Και παραδίδω την σκυτάλη στους: Elisavet, Yo!reekas, netkerveros, loukoumaki, tanila.
Amy Winehouse – You Know I’m No Good
Your rolled up sleeves and your skull t-shirt
You say why did you do it with him today?
And sniff me out like I was tanqueray
Cause you’re my fella, my guy
Hand me your stella and fly
By the time I’m out the door
You tear me down like roger moore
I cheated myself
Like I knew I would
I told ya, I was troubled
You know that I’m no good
Upstairs in bed, with my ex boy
He’s in the place, but I cant get joy
Thinking of you in the final throws, this is when my buzzer goes
Run out to meet your chicks and bitter
You say when we’re married cause youre not bitter
There’ll be none of him no more
I cried for you on the kitchen floor
I cheated myself
Like I knew I would
I told ya, I was troubled
You know that I’m no good
Sweet reunion, jamaica and spain
Were like how we were again
I’m in the tub youre on the seat
Lick your lips as I soak my feet
Then you notice lickle carpet burn
My stomach drops and my guts churn
You shrug and it’s the worst
To truly stuck the knife in first
I cheated myself like I knew I would
I told ya I was troubled, you know that I’m no good
I cheated myself, like I knew I would
I told ya I was troubled, yeah ya know that I’m no good
Damien Rice & Lisa Hannigan – 9 Crimes
Leave me out with the waste
This is not what I’d do
It’s the wrong kind of place
To be thinking of you
It’s the wrong time
For somebody new
It’s a small crime
And I’ve got no excuse
Is that alright?
Give my gun away when it’s loaded
Is that alright?
If you don’t shoot it how am I supposed to hold it
Is that alright?
Give my gun away when it’s loaded
Is that alright
Is that alright with you?
Leave me out with the waste
This is not what I’d do
It’s the wrong kind of place
To be cheating on you
It’s the wrong time but she’s pulling me through
It’s a small crime
And I’ve got no excuse
Is that alright?
Give my gun away when it’s loaded
Is that alright?
If you don’t shoot it how am I supposed to hold it
Is that alright?
Give my gun away when it’s loaded
Is that alright
Is that alright with you?
Is that alright?
Is that alright?
Is that alright with you?
Is that alright? Is that alright? Is that alright with you? No…
Πως θα μπορούσε να είναι εντάξει;
Για την άλλη πλευρά του έρωτα, την επώδυνη.
Ζωγραφίστε και κερδίστε! And the winner is…
*παρακαλώ ένα comment ότι έστειλες το σχέδιο για να τσεκάρω το mail.
**το δικό μου σχέδιο δεν θα συμπεριληφθεί στον διαγωνισμό.
update3
Ήρθε η ώρα της ψηφοφορίας! Όλα τα σκιτσάκια (ακόμη και αυτά που δεν είναι σκίτσα, έτσι γιατί απλά μπήκαν στον κόπο να στείλουν κάτι οι άνθρωποι) “παίζουν” στον διαγωνισμό! Δικαίωμα ψήφου έχετε μία φορά μόνο και για ένα σκίτσο [ΑΝΩΝΥΜΑ COMMENTS ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΤΡΗΣΟΥΝ!]. Η ψηφοφορία τελειώνει το βράδυ της Κυριακής.
And the winner is…
Δεν χρειάζεται να πω πολλά. Ο αθέμιτος ανταγωνισμός, η συνεργασία με την μαφία, τα απειλητικά τηλεφωνήματα και mails που δέχθηκα από τους “συνεργάτες” του σπιτόγατου και τα comments που αφήσατε υπέρ του, τον ανακηρύσσουν νικητή του διαγωνισμού! :p
Ευχαριστώ όλους σας για την συμμετοχή αλλά και για το χαβαλέ που βγάλαμε από όλη αυτή την υπόθεση!
Ζωγραφίστε και κερδίστε! update3
*παρακαλώ ένα comment ότι έστειλες το σχέδιο για να τσεκάρω το mail.
**το δικό μου σχέδιο δεν θα συμπεριληφθεί στον διαγωνισμό.
update3
Ήρθε η ώρα της ψηφοφορίας! Όλα τα σκιτσάκια (ακόμη και αυτά που δεν είναι σκίτσα, έτσι γιατί απλά μπήκαν στον κόπο να στείλουν κάτι οι άνθρωποι) “παίζουν” στον διαγωνισμό! Δικαίωμα ψήφου έχετε μία φορά μόνο και για ένα σκίτσο [ΑΝΩΝΥΜΑ COMMENTS ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΤΡΗΣΟΥΝ!]. Η ψηφοφορία τελειώνει το βράδυ της Κυριακής.
Απολογισμός της εβδομάδας. (final update)
Update one
14. Μία φορά άφησα το αυτοκίνητο εκτός του υπόγειου parking, και αφού με διαβεβαίωσε ο receptionist πως ποτέ στα 4 χρόνια λειτουργίας του ξενοδοχείου δεν υπήρξε ποτέ το παραμικρό συμβάν, βρήκα σήμερα το πρωί τον καθρέφτη του οδηγού σπασμένο.
Final update!
15. Κατέβηκα με το τρένο στης Αθήνα την Παρασκευή! Είχα να πάρω το τρένο πάνω από 10 χρόνια. Μόλις με πήρε ο γλυκός ο ύπνος, ήρθε ένας μπάμιας με μια γάτα σε ένα κλουβάκι. Η γάτα φυσικά δεν σταμάτησε να νιαουρίζει μέχρι να σιγουρευτεί πως δεν θα με πάρει ποτέ ο ύπνος.
Είμαι περίεργος να δω τι θα φέρει αυτή η εβδομάδα! Αλλά υπόσχομαι να μην γκρινιάξω καθόλου!
Μαθήματα μαγειρικής part one.
- Μερικές φρυγανιές.
- 1 κουτί La vache qui rit.
- Φρέσκο κόκκινο, μαύρο, άσπρο και πράσινο πιπέρι.
- 1 μαχαίρι για βούτυρο.
- 1 πιάτο.
Εκτέλεση:
Απλώνετε με το μαχαίρι πάνω στην φρυγανιά 1 τυράκι La vache qui rit. Στριφογυρνάτε μερικές φορές το καπάκι του μύλου για το πιπέρι μέχρι να πέσει η επιθυμητή ποσότητα πιπεριού και τοποθετείτε την φρυγανιά στο πιάτο. Επαναλάβατε την διαδικασία μέχρι να κουραστείτε η να τελειώσουν τα La vache qui rit! Παίρνετε το πιάτο με τις φρυγανιές και κάθεστε μπροστά στο pc σας, καλή όρεξη και καλό blogging.
Ps. Αφού αποφάσισα να αποκαλύψω τα μυστικά της μαγειρικής μου, καταλαβαίνω πως τώρα θα αχρηστευτεί ο δορυφόρος της CIA, ο Bond θα ψάχνει στον Αγγελιοφόρο για δουλειά κτλ. Αλλά τι να κάνουμε; Αυτά έχει η ζωή.
Manu Chao – Je ne t’aime plus
je ne t’aime plus mon amour
je ne t’aime plus tous les jours
je ne t’aime plus mon amour
je ne t’aime plus tous les jours
je ne t’aime plus mon amour
je ne t’aime plus tous les jours
je ne t’aime plus mon amour
je ne t’aime plus tous les jours
parfois j’aimerais mourir tellement j’ai voulu croire
parfois j’aimerais mourir pour ne plus rien avoir
parfois j’aimerais mourir pour plus jamais te voir
je ne t’aime plus mon amour
je ne t’aime plus tous les jours
je ne t’aime plus mon amour
je ne t’aime plus tous les jours
parfois j’aimerais mourir tellement y a plus d’espoir
parfois j’aimerais mourir pour plus jamais te revoir
parfois j’aimerais mourir pour ne plus rien savoir
je ne t’aime plus mon amour
je ne t’aime plus tous les jours
je ne t’aime plus mon amour
je ne t’aime plus tous les jours
je ne t’aime plus mon amour
je ne t’aime plus tous les jours
je ne t’aime plus mon amour
je ne t’aime plus mon amour
Τελικά μ’αρέσουν τα γαλλικά τραγούδια. Ασχέτως στίχων, βρίσκω τη μελωδία του συγκεκριμένου όμορφη και χαρούμενη 🙂