gabrieland & dresden

July 24, 2006 at 2:03 pm (Uncategorized)

Permalink 1 Comment

Celebrity στα TGIFriday’s

July 17, 2006 at 5:50 pm (Uncategorized)

Το σκηνικό διαδραματίζεται βραδάκι γύρω στις 10 και ήμαστε 4 για χλαπάκιασμα. Εγώ, το φιλαράκι μου ο Γ. με την γυναίκα του και η υπέροχη 22χρονή ‘ξαδέλφη της (όχι δεν ντρέπομαι που το λέω). Και αφού έχουν περάσει περίπου 30 λεπτά για να διαλέξουμε τι θα “σφάξουμε” έρχεται η σερβιτόρα για να μας πάρει παραγγελία.

Παρένθεση και άσχετο! (γεια σας είμαι η Σ. και για σήμερα θα είμαι η σερβιτόρα σας! Απίστευτη αμερικανιά και όσες φορές και να έχω πάει δεν μπορώ να το χωνέψω. Όχι δεν έχω πρόβλημα με τους χαρούμενους σερβιτόρους αρκεί να είναι όμως αυθεντικό και όχι στημένο όπως είναι στα TGIF).

Εκεί που παλεύαμε με την σερβιτόρα μας την Σ. να βρούμε τι εναλλακτικό θα πιούμε, γιατί δεν είχε τις μπύρες που θέλαμε, η Σ. έπαθε μια μικρή υστερία!

– ΑΑΑΑΑΑΑΑΑ, εκεί πίσω δεν είναι η τάδε*; (μας λέει;)
– Ποια είναι η τάδε*; (εγώ)
– Α, ναι… κάνει εκπομπή στην τηλεόραση. (ο Γ.)
– Μα καλά, δεν ξέρεις την τάδε*; (σε μένα η Σ.)
– Γιατί αυτή με ξέρει; (κλασσική απάντηση που την περίμενε)
– Ααααααχχχχχ θα σκάσω! Δεν ξέρεις την τάδε*;
– Αν είναι να σκάσεις μπορείς να πας πιο εκεί;
– Γιατί;
– Για να μην με γεμίσεις ζουμιά και αίματα! Άσε που θα με τρομάξεις και δεν θέλω! (απάντηση που δεν περίμενε Νο1)
– Άντε καλέ… (ξεκαρδισμένη στα γέλια) Αλλά να μην ξέρεις την τάδε*…
– Ε, δεν την ξέρω… να σου πω… τους περισσότερους δεν τους ξέρω και δεν τους αναγνωρίζω. Ειδικά αν είναι από τον καλλιτεχνικό χώρο.
– Σοβαρά; Πάντως αν έρθει εδώ ο Ρέμος, εγώ θα πέσω να πεθάνω!
– Θα πέσεις να πεθάνεις; Αν είναι να πεθάνεις… μπορείς να πας λίγο πιο εκεί;
– Γιατί καλέ;
– Ε, πως θα φάω με το πτώμα δίπλα μου; (απάντηση που δεν περίμενε Νο2)
– Άντε καλέ… (πάλι ξεκαρδισμένη στα γέλια)

Πάντως, δεν είναι μόνο η Σ. που παθαίνει αμόκ δίπλα σε celebrity. Εγώ αυτό δεν το καταλαβαίνω. Γιατί να πάθω αμόκ και υστερία αν δω από κοντά έναν καλλιτέχνή; Άνθρωπος δεν είναι και αυτός; Το “έργο” τους μπορεί να είναι υπέροχο, αλλά υπάρχουν τόσοι άλλοι για να νιώσει κανείς δέος (όχι αμόκ, όχι υστερίες, αλλά δέος) δίπλα τους, όπως πχ. επιστήμονες με μυαλά πέρα από κάθε φαντασία. Δεν ξέρω, δεν το καταλαβαίνω… ίσως γιατί δεν παρακολουθώ τα κοσμικά, ίσως γιατί τελικά γίνομαι γεροπαράξενος, ίσως γιατί τα βλέπω λάθος. Όπως και να έχει όμως, υστερίες και αμόκ δεν θέλω όταν τρώω. Μην μου κάτσει καμιά μπουκιά στο λαιμό απ’ την τρομάρα…

*ειλικρινά δεν θυμάμαι ούτε το όνομα της τηλεπαρουσιάστριας!

Permalink 29 Comments

Celebrity στα TGIFriday’s

July 17, 2006 at 2:50 pm (Uncategorized)

Το σκηνικό διαδραματίζεται βραδάκι γύρω στις 10 και ήμαστε 4 για χλαπάκιασμα. Εγώ, το φιλαράκι μου ο Γ. με την γυναίκα του και η υπέροχη 22χρονή ‘ξαδέλφη της (όχι δεν ντρέπομαι που το λέω). Και αφού έχουν περάσει περίπου 30 λεπτά για να διαλέξουμε τι θα “σφάξουμε” έρχεται η σερβιτόρα για να μας πάρει παραγγελία.

Παρένθεση και άσχετο! (γεια σας είμαι η Σ. και για σήμερα θα είμαι η σερβιτόρα σας! Απίστευτη αμερικανιά και όσες φορές και να έχω πάει δεν μπορώ να το χωνέψω. Όχι δεν έχω πρόβλημα με τους χαρούμενους σερβιτόρους αρκεί να είναι όμως αυθεντικό και όχι στημένο όπως είναι στα TGIF).

Εκεί που παλεύαμε με την σερβιτόρα μας την Σ. να βρούμε τι εναλλακτικό θα πιούμε, γιατί δεν είχε τις μπύρες που θέλαμε, η Σ. έπαθε μια μικρή υστερία!

– ΑΑΑΑΑΑΑΑΑ, εκεί πίσω δεν είναι η τάδε*; (μας λέει;)
– Ποια είναι η τάδε*; (εγώ)
– Α, ναι… κάνει εκπομπή στην τηλεόραση. (ο Γ.)
– Μα καλά, δεν ξέρεις την τάδε*; (σε μένα η Σ.)
– Γιατί αυτή με ξέρει; (κλασσική απάντηση που την περίμενε)
– Ααααααχχχχχ θα σκάσω! Δεν ξέρεις την τάδε*;
– Αν είναι να σκάσεις μπορείς να πας πιο εκεί;
– Γιατί;
– Για να μην με γεμίσεις ζουμιά και αίματα! Άσε που θα με τρομάξεις και δεν θέλω! (απάντηση που δεν περίμενε Νο1)
– Άντε καλέ… (ξεκαρδισμένη στα γέλια) Αλλά να μην ξέρεις την τάδε*…
– Ε, δεν την ξέρω… να σου πω… τους περισσότερους δεν τους ξέρω και δεν τους αναγνωρίζω. Ειδικά αν είναι από τον καλλιτεχνικό χώρο.
– Σοβαρά; Πάντως αν έρθει εδώ ο Ρέμος, εγώ θα πέσω να πεθάνω!
– Θα πέσεις να πεθάνεις; Αν είναι να πεθάνεις… μπορείς να πας λίγο πιο εκεί;
– Γιατί καλέ;
– Ε, πως θα φάω με το πτώμα δίπλα μου; (απάντηση που δεν περίμενε Νο2)
– Άντε καλέ… (πάλι ξεκαρδισμένη στα γέλια)

Πάντως, δεν είναι μόνο η Σ. που παθαίνει αμόκ δίπλα σε celebrity. Εγώ αυτό δεν το καταλαβαίνω. Γιατί να πάθω αμόκ και υστερία αν δω από κοντά έναν καλλιτέχνή; Άνθρωπος δεν είναι και αυτός; Το “έργο” τους μπορεί να είναι υπέροχο, αλλά υπάρχουν τόσοι άλλοι για να νιώσει κανείς δέος (όχι αμόκ, όχι υστερίες, αλλά δέος) δίπλα τους, όπως πχ. επιστήμονες με μυαλά πέρα από κάθε φαντασία. Δεν ξέρω, δεν το καταλαβαίνω… ίσως γιατί δεν παρακολουθώ τα κοσμικά, ίσως γιατί τελικά γίνομαι γεροπαράξενος, ίσως γιατί τα βλέπω λάθος. Όπως και να έχει όμως, υστερίες και αμόκ δεν θέλω όταν τρώω. Μην μου κάτσει καμιά μπουκιά στο λαιμό απ’ την τρομάρα…

*ειλικρινά δεν θυμάμαι ούτε το όνομα της τηλεπαρουσιάστριας!

Permalink 29 Comments

Afterlife feat Cathy Battistessa – Speck of gold

July 13, 2006 at 9:24 pm (Uncategorized)

Afterlife feat Cathy Battistessa – Speck of gold

Hold is all that we have
With each birth, every tear, we have hope, we have hope

Speck of gold in your heart
Everyone, everyone
Speck of gold in your heart
Every sun, everyone
Speck of gold

Cold, cold ways, I won’t
Hold you heart to this light
One and all, one and all
Speck of gold

Speck of gold, that we just unfolded
Love your heart, love your heart
Speck of gold, everyone hold our sun
Wanna live

Speck of gold

Speck of dust on our sun
Shade our world, shade our world
Speck of dust on everyone
Save our sun, save our world

Speck of dust on our sun
Shade our world, shade our world
Speck of dust on everyone
Save our sun, save our world

Permalink 1 Comment

Παιδιά να μπω στην παρέα σας;

July 13, 2006 at 3:54 pm (Uncategorized)

Έχω κάνει (και κάνουμε ακόμη) με τους φίλους μου τα άπειρα τρελά για να σπάμε πλάκα. Ίσως κάποια στιγμή να αποκαλύψω μερικές από αυτές τις πλάκες, και λέω μερικές γιατί κάποιες δεν θα δουν ποτέ το φως της δημοσιότητας! Προς το παρόν όμως απολαύστε μια παρέα παιδιών που αν μη τι άλλο, έχουν χιούμορ μπόλικο.
Στο site τους θα βρείτε και άλλα ωραία που έχουν κάνει. Ελπίζω μόνο να το ανανεώνουν συχνά. Το video το ανακάλυψα εδώ.

Permalink 17 Comments

Παιδιά να μπω στην παρέα σας;

July 13, 2006 at 12:54 pm (Uncategorized)

Έχω κάνει (και κάνουμε ακόμη) με τους φίλους μου τα άπειρα τρελά για να σπάμε πλάκα. Ίσως κάποια στιγμή να αποκαλύψω μερικές από αυτές τις πλάκες, και λέω μερικές γιατί κάποιες δεν θα δουν ποτέ το φως της δημοσιότητας! Προς το παρόν όμως απολαύστε μια παρέα παιδιών που αν μη τι άλλο, έχουν χιούμορ μπόλικο.

Στο site τους θα βρείτε και άλλα ωραία που έχουν κάνει. Ελπίζω μόνο να το ανανεώνουν συχνά. Το video το ανακάλυψα εδώ.

Permalink 17 Comments

Blondie vs. The Doors – Rapture Riders (US Version)

July 12, 2006 at 11:02 pm (Uncategorized)

Permalink 2 Comments

The Killers – Mr Brightside

July 12, 2006 at 5:26 am (Uncategorized)

Killers – Mr Brightside

I’m coming out of my cage
And I’ve been doing just fine
Gotta gotta gotta be down
Because I want it all
It started out with a kiss
How did it end up like this
It was only a kiss, it was only a kiss
Now I’m falling asleep
And she’s calling a cab
While he’s having a smoke
And she’s taking a drag
Now they’re going to bed
And my stomach is sick
And it’s all in my head
But she’s touching his—chest
Now, he takes off her dress
Now, let me go

I just can’t look its killing me
And taking control
Jealousy, turning saints into the sea
Swimming through sick lullabies
Choking on your alibis
But it’s just the price I pay
Destiny is calling me
Open up my eager eyes
‘Cause I’m Mr Brightside

I’m coming out of my cage
And I’ve been doing just fine
Gotta gotta gotta be down
Because I want it all
It started out with a kiss
How did it end up like this
It was only a kiss, it was only a kiss
Now I’m falling asleep
And she’s calling a cab
While he’s having a smoke
And she’s taking a drag
Now they’re going to bed
And my stomach is sick
And it’s all in my head
But she’s touching his—chest
Now, he takes off her dress
Now, let me go

I just can’t look its killing me
And taking control
Jealousy, turning saints into the sea
Swimming through sick lullabies
Choking on your alibi
But it’s just the price I pay
Destiny is calling me
Open up my eager eyes
‘Cause I’m Mr Brightside

I never…
I never…
I never…

Permalink 3 Comments

Placebo – Broken promise

July 10, 2006 at 9:47 pm (Uncategorized)

Placebo – Broken promise

We’ll rise above this
We’ll cry about this
As we live and learn
A broken promise
I was not honest
Now I watch as tables turn
And you’re singing

I’ll wait my turn to tear inside you
Watch you burn
I’ll wait my turn
I’ll wait my turn

I’ll cry about this and hide my cuckold eyes
As you come off all concerned
I’ll find no solace in your poor apology
In your regret that sounds absurd
Keep singing

I’ll wait my turn to tear inside you
Watch you burn
I’ll wait my turn to terrorize you
Watch you burn
I’ll wait my turn
I’ll wait my turn

A promise is a promise
A promise is a promise
I’ll wait my turn to tear inside you
Watch you burn
I’ll wait my turn
I’ll wait my turn

A broken promise
You were not honest
I’ll bide my time
I’ll wait my turn

Permalink 1 Comment

Archive – Lights

July 10, 2006 at 2:58 pm (Uncategorized)

Archive – Lights

It hurts to feel
It hurts to hear
It hurts to face it
It hurts to hide
It hurts to touch
It hurts to wake up
It hurts to remember
It hurts to hold on

Turn my head

The hurt’s relentless
The hurt of emptiness
The hurt of wanting
The hurt of going on
The hurt of missing
The hurt is killing me

Turn my head
Off
Forever
Turn it off
Forever
Off forever
Turn it off forever


Ever blind

Permalink 4 Comments

Next page »